Sinds de oprichting van ons kantoor in het hartje van Antwerpen stellen wij ons ten dienste om onze cliënten op efficiënte wijze bij te staan op het gebied van hun intellectuele eigendomsrechten, meer bepaald de industriële eigendomsrechten.
Door onze jarenlange ervaring beschikken wij over de nodige know-how om onze cliënten nationaal en Europees bij te staan.
We hebben in alle landen van de wereld contacten met collega's, ingenieurs en juristen voor het behandelen van plaatselijke aangelegenheden met betrekking tot uitvindingen, merken, modellen, auteursrecht enzovoort.
Nieuwe apparaten, machines, producten en werkwijzen kunnen beschermd worden door octrooi, ook wel brevet of patent genoemd, waardoor wordt bekomen dat men derden mag verbieden na te maken wat door het octrooi wordt beschermd.
Een merk is een teken dat dient om de producten of diensten van een onderneming te onderscheiden van de andere producten of diensten in zijn sector.
De wetgever heeft er voor geopteerd om zowel bescherming te geven aan modellen als aan tekeningen. Hierbij wordt met model bedoeld "het uiterlijk aspect van een gebruiksvoorwerp" en onder tekening wordt verstaan "een patroon van een weefsel, een stof, een behangpapier, enz." Dit soort tekeningen wordt in de omgangstaal eveneens model genoemd.
In een octrooi wordt de uitvinding uiteengezet, eventueel aan de hand van tekeningen en wordt er duidelijk beschreven wat de uitvinder wenst te beschermen.
Vereisten opdat een uitvinding kan beschermd worden door octrooi zijn:
De uitvinding is nieuw.
De uitvinding brengt een nieuw technisch effect.
De uitvinding moet hiervoor vatbaar zijn.
Een octrooi kan op drie manieren aangevraagd worden.
De bescherming van de naam van een product of dienst, of meer algemeen van het teken dat de handelaar gebruikt
om zijn producten te laten onderscheiden van die van anderen, wordt geregeld door de merkenwetgeving.
Deze wetgeving is erop gericht om de door de handelaar geleverde inspanningen ter identificatie van zijn producten en diensten te vrijwaren.
Sinds 1 januari 1971 is er voor wat betreft de Benelux-landen een gezamelijke wetgeving van kracht, met name de Uniforme Benelux Merkenwet,
die dient ter vervanging van de vroegere nationale wetgevingen in de drie landen. Sinds die datum kunnen er enkel nog merken aangevraagd
worden die de drie landen samen betreffen en zijn afzonderlijke deponeringen in deze landen niet meer mogelijk.
In Benelux-landen geldt dat merkenrecht enkel kan ontstaan door middel van een geldig merkdepot.
Het uiterlijk aspect van een voorwerp kan dikwijls de doorslag geven bij aankopen, zodat het belangrijk is dit aspect te beschermen.
Het nieuwe uitzicht van een gebruiksvoorwerp is beschermbaar. Er zijn enkele zaken van bescherming uitgesloten: